افتاده به دامم چو صیدم به پای ادب
مست می ناب سبوی امیر عرب
هر سحر و هر روز و هر شب به میخانه ام
زنجیر بیارید ببینید که دیوانه ام
علی علی حیدر یا حیدر یا حیدر مدد
باده و می و جام بیارید علی ساقی است
عالم همه فانی و فانی علی باقی است
آتش تو مولا ز جانم شرر می کشد
کبوتر قلبم به سوی تو پر می کشد
علی علی حیدر یا حیدر یا حیدر مدد
ساقیا خمارم بده جام به دستم علی
ساقیا بریز می بریز می که مستم علی
علی ای نگاه و صدا و کلام خدا
علی ای تمام تمام تمام خدا
گردش زمین بر مدار نجف ممکن است
گر چه همه جا هست خداوند نجف ساکن است
علی علی حیدر یا حیدر یا حیدر مدد
می بزن و می نوش ز جامش بگو یا علی
نفس مسیحا بزن تو فقط با علی
خاک کف پای غلامش شفا می دهد
آتش جهنم به اذنش بهشت می شود
ساقیا خمارم بده جام به دستم علی
ساقیا بریز می بریز می که مستم علی
از روزی که پنجه گرگ رو صورتم ناخن گرفت
دخترت از ترس باباجون دیگه لکنت زبون گرفت
کارم رسید به جایی که نمیشه راه رفت بی عصا
این پیرزن سه ساله چند روز پیشته بابا
وقتی که می خورد لگد به پشتم
چند دفعه دور خودم می گشتم
آه و واویلا
خونم حلال قدم هلال زیر چشام کبودیه
چند روزیه شونه سرم سر پنچه یهودیه
بابا برام کفن بیار خشک کن دل مایوسمو
کفن بیار تا ببینه عمه لباس عروسمو
با دشمن تو گفته ام هر چی می خوای من بزن اینجا دلم خیری ندیده
اما بهم بگید همین چرا سمای اسباتون بوی تن بابامو می ده
هر شب می گفتم برای زهرا
حکایت تو با نعل اسبا
آه و واویلا
از تو چه پنهون آقاجون دیگه امیدی ندارم
عمرم کفاف بده بیام سر رو ضریحت بزارم
حسرت به دل تو این دیار زندگی سخت شده برام
چند وقته توی خلوتم فقط حسین و کربلام
چه حالی داره ای خدا سینه زدن تو کربلا
غسل زیارت از فرات نگاه به گنبد طلا
کربلا عشقت من دیوونه کرده
الهی که یه شب بیاد تو حرمت اعتکاف کنیم
با پرچم هیئتمون دور ضریح طواف کنیم
دم دمای سحر که شد از توی بین الحرمین
بریم به سمت حرم عباس علمدار حسین
کربلا عشقت من دیوونه کرده
با ذکر یا ام البنین پا توی صحنش می ذاریم
از بارگاه با صفاش سوغاتی تربت میاریم
غصه کربلات آقا عقده توی گلوم شده
یه عمریه زیارتت حریمت آرزوم شده
میگن نمی دونی چقدر قشنگه بین الحرمین
دور تا دورش نخلای صف صفا میدن عالمین
همه میگن تو کربلا کبود رنگ آسمون
انگار یه دنیای دیگست که پا میده برا جنون
کربلا عشقت من دیوونه کرده
وجود غم گرفته ی تو رنگ عشقه
برای ما قم شبیه شهر دمشقه
تویی غزال خسته ی بیشه ی شیراب
به تو میگن اهل بهشت، زینب ایران
وا کرده درب آسمون هارو طلسمت
عمه ی صاحب الزمان فدای اسمت
ترمه ی چشم عاشقا ز خاک پاته
هرکی امام رضاییه(ع) مست نگاته
یا فاطمه یا فاطمه، یا فاطمه یا فاطمه
از اون شبی که گنبدت حرم طلا شد
بی بی حریم تو شبیه کربلا شد
دلم به شوق تو اسیر تاب و تب شد
خاطر خواهی بالاتر از نماز شب شد
خوب میدونی چرا به این دلم میبالم
ناز میکنه گدای تو به شاه عالم
تو صحن آیینه ی تو کبوترم من
دل شده ی مریم آل حیدرم من
روز جزا که قلب مردم بی قراره
سائلت از سوال جواب ترسی نداره
بی بی قسم به بال پاک یاکریمت
هفت آسمون میبوسه از خاک حریمت
یا فاطمه یا فاطمه، یا فاطمه یا فاطمه
وقتی که دستای تورو کنار کشیدن
پیرهن رضا در آغوش تو دیدن
بی بی اگر چه شد زخمی بیدار
پیرهن رضا که بوی خون نمیداد
نبودی کربلا به دل ها خون کشیدن
پیرهن کهنه ی جدتو دریدن
یا فاطمه یا فاطمه، یا فاطمه یا فاطمه
حیدر حیدر، عشق حیدر تو قلبم ازلیه
حیدر حیدر ذکرش مخصوص دیوونه دلیه
حیدر حیدر، آقا فقط یه دونست اونم علیه
اولین استاد جنگ نامنظمه
شاگرد خصوصیش ابوفاضل یل علقمه
مولا مولا آقا مولا مولا
جانم حیدر با ذکر بی بی فاطمه میخنده
جانم حیدر با تو بودن یعنی برگ برنده
حیدر حیدر ذکری که درب دوزخ و میبنده
من که دلم دلبری مثل حیدر داره
به غم بگو دست از سر دلم برداره
آقام آقام آقام آقام آقام
عشق حیدر کبوتر دل من و هوا داد
عشق حیدر آئینه ی قلب منو جلا داد
امشب حیدر دست قول سفر به کربلا داد
آرزومه خادم بین الحرمین بشم
دلم میخواد تا کبوتر حرم حسین بشم
من که دلم دلبری مثل حیدر داره
به غم بگو دست از سر دلم برداره
دستامو ول نکن برگ نوکریمو باطل نکن
مثل غریبه ها نگاه به روی این سائل نکن
یا مرگ یا کربلا توروخدا این دل اون دل نکن
اما بیا منو حرم ندیده زیر گل نکن
قلبم رو زخمی از داغ صحن ابوفاضل نکن
آقا بیا منو حرم ندیده زیر گل نکن
کرببلای تو دلم رو کرده خون
مجنونتم آقا نشون به این نشون
روضه ی تو شده برام دار الجنون
آقام آقام آقام آقام آقام آقام آقام آقام آقام
میمیرم آقا جون آخر به پای روضه و جنون
بعد مرگم بیا به من بگو پاشو روضه بخون
از خاک قبر من رد شو خاک اباتو بتکون
وقت سوال قبر توروخدا خودتو برسون
اون دنیا هم آقا بیا هیاتمو بده نشون
توروخدا خودتو برسون
آخرش میمیرم به زیر پرچمت
بعد مرگم بیا به لطف و کرمت
انتقالم بده به صحن حرمت حسین
کرببلای تو دلم رو کرده خون
مجنونتم آقا نشون به این نشون
روضه ی تو شده برام دار الجنون
آقام آقام آقام آقام آقام آقام آقام آقام آقام
تو طاقتم نده یه نفس راحتم نده
نمیخورم به درد تو دوباره فرصتم نده
ندیده کربلا تو وعده ی جنتم نده
خیلی بی قیمتم دیگه این همه قیمتم نده
فکر منم بکن توروخدا خجالتم نده
صحن هیات هوای شور و شین تو
غرق شمیم بین الحرمین تو
کشتی نوح پرچم یا حسین تو
کرببلای تو دلم رو کرده خون
مجنونتم آقا نشون به این نشون
روضه ی تو شده برام دار الجنون
آقام آقام آقام آقام آقام آقام آقام آقام آقام
دل من تنها بی کس و کار
تا ابد از غم و غصه ارباب ببار
نمیدونی مگه ارباب تو رو سر بریدن
نمیدونی مگه به خیمه هاش آتیش کشیدن
پس چرا تو زنده ای پس چرا نفس میاد
دل من بیشترا ز اینها دل من گریه میخواد
ای کشته صدپاره تن ارباب من ارباب من
ای اربااربا بی کفن ارباب من ارباب من
گریه کن دل من تو غم ارباب بی کفنت
رسیده دل من موقع پرپرزدنت
نمیدونی مگه دستای عمو رو بریدن
وقتی خیمه ها میسوخت کر کشیدن
همه جا میشه شنید صدای وا عطشا
دل من بیا بریم با هم دیگه کرببلا
پس چرا تو زنده ای پس چرا نفس میاد
دل من بیشترا ز اینها دل من گریه میخواد
ای کشته صدپاره تن ارباب من ارباب من
ای اربااربا بی کفن ارباب من ارباب من
دوباره دل شد هوایی
مسافر کربلایی
می سوزم از درد این جدایی قرار قلبم کرب و بلاست
ترانه جان خسته من هر لحظه هر دم کرب و بلاست
چشام شده بارونی
اشکام شده پنهونی
تو سینه دل شده زندونی
حسین حسین یا مولا
همیشه دل بی قراره
هوای شش گوشه داره
از این زمونه خیری ندیده داره نوای کرب و بلا
گشتم نگردید هیچ جا نداره حال و هوای کرب و بلا
سر گشته ای دلخونم
وای از دل مجنونم
من تا ابد از تو می خونم
حسین حسین یا مولا
جا مانده ای بی پناهم
منتظر یک نگاهم
کی می شود تا خاکت بپوسم گریم براید نوردو عین
سر می گذارم بر سجده شکر سلطان بی سر ارباب حسین
دل گشته پر شور و شین
ولم نکن یا حسین
من و ببر بین الحرمین
حسین حسین یا مولا
دلها بسوزد برای تو
برای تو کربلای تو
زهرا بگرید بر پیکر تو که افتاده بی سر در قتلگاه
تن روی خاک سر روی نیزه دل پیش زینب خیمه گاه
آشفته گشته حالم
می سوزم و می نالم
ای وای از این دل بیمارم
از دوریت می میرم
غم بسته در زنجیرم
من بی تو از دنیا سیرم
دیوونه کربلاتم از بچگی مبتلاتم سینه زن روضه هاتم مدیون چشماتم
وقتی شبا بی قرارم سرمو رو تربت میذارم تو رو به یادم میارم دلبر و دلدارم
قربون روضه هات عطر سینه زنات قربون پرچمه حرم کربلات
کربلا بسه دوری مردم از این صبوری بیقرار بیقرارم
کربلا خسته حالم این شبا تو خیالم سر رو شیش گوشه میذارم
خاطره اولین بار نگاه به صحن علمدار دلم رو کرده گرفتار دلتنگم ای یار
منو یه دل هوایی خسته شدم از جدایی میخوام بشم کربلایی مردم ز تنهایی
نمیگم عاشقم آخه نا لایقم میدونم آقا جون برات آینه دغم
کربلا تا جونم آرزومه بتونم عاشقونه زائرت شم
کربلا دل دوباره روز و شب ناله داره کی میشه مسافرت شم
کرب و بلا کشتی دل شکسته و مونده در گل منو ندونسته قابل آقا ابوفاضل(ع)
ولی دل من میدونه ارباب من مهربونه منو به تو میرسونه بی تو دلم خونه
سینه ام مبتلاست زخمی روضه هاست همه آرزوم دیدن کربلاست
کربلا چی کشیدی اون دمی که شنیدی ناله غریب مادر
کربلا در جنونم از ته دل میخونم روضه ارباب بی سر
بار دیگر سر لبالب شور شد سینه از عطر حسینی تور شد
باز بر سر زد هوای کربلا نای جانم میکند چون نینوا
ذکر جنونم ذکر حسینه فکر خیالم فکر حسینه
شبای هیات دل تو دلم نیست آخه این دلم تو بین الحرمینه
مجنونم دل بیقراره بارون اشکام میباره
به کی بگم این دل دیونه غم داره
تو بگو پس کی سر به ضریحت میذاره
کربلا دردمو میدونی پیر شدم اول جوونی
کربلا بگو آخه تا کی از غمت منو میسوزونی
دل رئوفت پر شده از درد میدونم از من شدی تو دل سرد
ولی بیرون نکردی ارباب گرچه دل من دل شما رو خون کرد
حق داری بگی برو از جلوی چشمام
حق داری اگه بگی من تو رو نمیخوام
حق داری اگه تو غمهام بذاری تنهام
کربلا خیلی گرفتارم از خودم خیلی گله دارم
کربلا از این بیقرار حرمت آقامو ندارم
چی بگم از این دل غمینم
اگه بخوام صحنتو ببینم
راهمون نزدیک میکنم ارباب
میام و میون هیاتت میشینم
میدونم تموم درد منو میدونی
میدونم لیلی به مجنون میدی نشونی
میدونم از تو بعیده دل بسوزنی میدونم
کربلا از همه بریدم پر زدم تا به تو رسیدم
کربلا وقتی تو رو دیدم مزه جنتو چشیدم