افتاده به دامم چو صیدم به پای ادب
مست می ناب سبوی امیر عرب
هر سحر و هر روز و هر شب به میخانه ام
زنجیر بیارید ببینید که دیوانه ام
علی علی حیدر یا حیدر یا حیدر مدد
باده و می و جام بیارید علی ساقی است
عالم همه فانی و فانی علی باقی است
آتش تو مولا ز جانم شرر می کشد
کبوتر قلبم به سوی تو پر می کشد
علی علی حیدر یا حیدر یا حیدر مدد
ساقیا خمارم بده جام به دستم علی
ساقیا بریز می بریز می که مستم علی
علی ای نگاه و صدا و کلام خدا
علی ای تمام تمام تمام خدا
گردش زمین بر مدار نجف ممکن است
گر چه همه جا هست خداوند نجف ساکن است
علی علی حیدر یا حیدر یا حیدر مدد
می بزن و می نوش ز جامش بگو یا علی
نفس مسیحا بزن تو فقط با علی
خاک کف پای غلامش شفا می دهد
آتش جهنم به اذنش بهشت می شود
ساقیا خمارم بده جام به دستم علی
ساقیا بریز می بریز می که مستم علی
از روزی که پنجه گرگ رو صورتم ناخن گرفت
دخترت از ترس باباجون دیگه لکنت زبون گرفت
کارم رسید به جایی که نمیشه راه رفت بی عصا
این پیرزن سه ساله چند روز پیشته بابا
وقتی که می خورد لگد به پشتم
چند دفعه دور خودم می گشتم
آه و واویلا
خونم حلال قدم هلال زیر چشام کبودیه
چند روزیه شونه سرم سر پنچه یهودیه
بابا برام کفن بیار خشک کن دل مایوسمو
کفن بیار تا ببینه عمه لباس عروسمو
با دشمن تو گفته ام هر چی می خوای من بزن اینجا دلم خیری ندیده
اما بهم بگید همین چرا سمای اسباتون بوی تن بابامو می ده
هر شب می گفتم برای زهرا
حکایت تو با نعل اسبا
آه و واویلا
از تو چه پنهون آقاجون دیگه امیدی ندارم
عمرم کفاف بده بیام سر رو ضریحت بزارم
حسرت به دل تو این دیار زندگی سخت شده برام
چند وقته توی خلوتم فقط حسین و کربلام
چه حالی داره ای خدا سینه زدن تو کربلا
غسل زیارت از فرات نگاه به گنبد طلا
کربلا عشقت من دیوونه کرده
الهی که یه شب بیاد تو حرمت اعتکاف کنیم
با پرچم هیئتمون دور ضریح طواف کنیم
دم دمای سحر که شد از توی بین الحرمین
بریم به سمت حرم عباس علمدار حسین
کربلا عشقت من دیوونه کرده
با ذکر یا ام البنین پا توی صحنش می ذاریم
از بارگاه با صفاش سوغاتی تربت میاریم
غصه کربلات آقا عقده توی گلوم شده
یه عمریه زیارتت حریمت آرزوم شده
میگن نمی دونی چقدر قشنگه بین الحرمین
دور تا دورش نخلای صف صفا میدن عالمین
همه میگن تو کربلا کبود رنگ آسمون
انگار یه دنیای دیگست که پا میده برا جنون
کربلا عشقت من دیوونه کرده
دل من تنها بی کس و کار
تا ابد از غم و غصه ارباب ببار
نمیدونی مگه ارباب تو رو سر بریدن
نمیدونی مگه به خیمه هاش آتیش کشیدن
پس چرا تو زنده ای پس چرا نفس میاد
دل من بیشترا ز اینها دل من گریه میخواد
ای کشته صدپاره تن ارباب من ارباب من
ای اربااربا بی کفن ارباب من ارباب من
گریه کن دل من تو غم ارباب بی کفنت
رسیده دل من موقع پرپرزدنت
نمیدونی مگه دستای عمو رو بریدن
وقتی خیمه ها میسوخت کر کشیدن
همه جا میشه شنید صدای وا عطشا
دل من بیا بریم با هم دیگه کرببلا
پس چرا تو زنده ای پس چرا نفس میاد
دل من بیشترا ز اینها دل من گریه میخواد
ای کشته صدپاره تن ارباب من ارباب من
ای اربااربا بی کفن ارباب من ارباب من
سوره غم داره یه آیه لعن الله بنی امیّه
هر کسو بهر کاری ساختن کار ما گریه به رقیّه
کوثر مولایی خَلقاً و خُلقاً شبیه زهرایی
با دل دریایی میوه دل ریحانه بابایی
سَیِّدَتی یا رقیه سیدتی یا رقیه
سیدتی یا رقیه سیدتی یا رقیه
به ابوالفضل نور عنی چشم روشنی حسینی
با همو دستای کوچیکت کلید بین الحرمینی
گوهر نایابی تو اولین روضه خوان اربابی
نگین مهتابی کی گفته تشنه تو دختر آبی
سیدتی یا رقیه سیدتی یا رقیه
سیدتی یا رقیه سیدتی یا رقیه
تشنه اشک چشات دریا خجل ز آبله هات صحرا
تا چادرت رو سر میکنی زینب میگه جانم زهرا
رشک ملک داری فاطمه ای اما نه فدک داری
با سر بابایت قباله ی کل این فلک داری
سیدتی یا رقیه سیدتی یا رقیه
سیدتی یا رقیه سیدتی یا رقیه
سه ساله شهره ارباب زهرایی و زهره ارباب
نمک سفره خدا حسین تو نمک سفره ارباب
لاله ترین یاسی ای که برادر زاده عباسی
گریه ات نه از ترسه به ناسزا بر پدرت حساسی
سیدتی یا رقیه سیدتی یا رقیه
سیدتی یا رقیه سیدتی یا رقیه